บทที่ 9 In door on the way (3)

‘ห้าศูนย์ห้า’ ผมขยับปากและคิดว่ามันรู้เรื่อง เพราะมันหยิบดินสอกับกระดาษตรงโต๊ะที่ล็อบบี้มาเขียนเลข 505 ตัวใหญ่ๆ แล้วชูขึ้นให้ผมเห็น ก่อนที่ผมจะพยักหน้ากลับไปเป็นความหมายว่าถูกต้อง

ติ๊ง!!

ทันทีที่ลิฟท์เปิด เธอก็หันหน้ามาหาผมด้วยท่าทีจริงจัง

“เด็กมหาลัยใช่รึป่าวเราเนี่ย?” คำพูดไม่ได้หวานเหมือนตอนแร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ