บทที่ 32 สัมผัสร้าย 6 ของแก้ขัดชั่วครั้งคราว (5)

แย่ชะมัด!

อ๊ะ เดี๋ยวนะ ด้านหลังมีระเบียงไม่ใช่เหรอ ฉันลุกพรวดขึ้นยืนทันทีที่นึกได้ มองซ้ายมองขวาดูลาดเลาราวกับกลัวว่าจะมีใครเห็นทั้งๆ ที่แถวนี้ก็ไม่มีใคร วังเวงอย่างกับป่าช้า โชคดีฉันไม่ใช่คนขี้กลัวไม่งั้นได้สติแตกไปตั้งนานแล้ว เคยโดนพี่แสงติเรื่องไม่กลัวผีเหมือนกัน บอกว่าดูหนังผีด้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ