บทที่ 38 สัมผัสร้าย 7 ความปั่นป่วนในอารมณ์ (5)

อีบ้านี่ ถ้าไม่ใช่เพราะถูกฮานจ้องไม่ละสายตาฉันได้ผลักมันตกเก้าอี้ไปแล้ว คิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย ฮึ่ยย ฮานไม่ใช่อย่างที่แกคิดว้อย!

ฮานมองท่าทางดี๊ด๊าของลูกกอล์ฟราวกับรู้ว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เขาไม่ถือสา ยังคงจ้องรอคำตอบจากฉันด้วยมาดนิ่งๆ

“อืม กลับสิ แต่ขอไปเอาของที่ห้องเพื่อนก่อนได้มั้ย”

ฉันยิ้มแห้งๆ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ