บทที่ 39 สัมผัสร้าย 7 ความปั่นป่วนในอารมณ์ (6)

พูดง่ายเนอะ ถ้าฉันรู้ว่าต้องลงเอยแบบนี้สู้ค้างกับลูกกอล์ฟไม่ดีกว่าเหรอ

“ฮาน... มาสายนะมึง”

ผู้ชายที่สวมชุดแข่งรถสีดำเต็มยศเดินเข้ามาทักทายฮานด้วยท่าทางสนิทสนม พวกเขาชนกำปั้นและโน้มตัวเข้ากอดไหล่กันเบาๆ บรรยากาศคล้ายได้พบเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอมานาน

“ไงมึงสบายดี เห็นว่าไปต่างประเทศ กลับมาเมื่อไหร่ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ