บทที่ 43 สัมผัสร้าย 8 ไม่รู้ตัวเลยว่า... (4)

“เรซ…” หัวใจฉันเต้นไม่เป็นส่ำ ใบหน้าร้อนวูบวาบ ตะโกนออกไปอย่างโมโห “ปล่อยนะ! ไม่ต้องมาพูด ตื่นเองได้ก็ทำให้มันสงบเองสิ”

“เธอเป็นคนปลุกเพราะงั้นต้องรับผิดชอบเซ่”

“คิดว่าฉันจะยอมเหรอ นี่เรซไอ้บ้าออกไปนะ!”

ฉันโวยวายอยู่ใต้ร่างสูง หมอนั่นยื่นจมูกคมๆ เข้ามาใกล้จนเกือบจะชนแก้มฉันอยู่รอมร่อแต่ฉันใช้มือดันห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ