บทที่ 54 สัมผัสร้าย 10 ระยะห่างที่สั้นลง (2)

พลั่ก!

“โอ๊ย สัสเฟม กูเจ็บ”

“เฮียได้ยินโว้ย”

“เชี่ย...” ปริ๊นซ์หันกลับมามองก้มหัวขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ แล้วพวกมันสองคนก็รีบเดินเร็วๆ ไปที่รถโดยไม่กล้าซุบซิบอะไรกันอีก

คล้อยหลังสองคนนั้น ผมหันกลับมามองเทียน ยัยนั่นมองส่งท้ายรถพวกไอ้ปริ๊นซ์จนพ้นขอบรั้ว ไหวดวงหน้ามาทางผมแล้วหลุบตาลงอย่างรวดเร็ว

“แค่กิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ