บทที่ 58 สัมผัสร้าย 10 ระยะห่างที่สั้นลง (6)

“เสร็จแล้วเหรอ”

“อื้อ ทำไมไม่ไปจ่ายตังค์”

“ก็รอ…” สายตาคมกริบเหลือบมองลงที่ตะกร้า ถามเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ “อยากได้อะไรอีกหรือเปล่า”

ฉันส่ายหน้าแทนคำตอบ กำหูตะกร้าแน่น มันก็ไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไร แต่ทำไมพอถูกสายตาคมๆ ของเรซจ้องฉันก็ร้อนรุ่มจนเกือบจะหลอมละลายลงตรงนั้น

“เอามาใส่รถเข็นสิ”

“ไม่เป็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ