บทที่ 12 อ้าย... เจ็บ ฮึก อื้อ...

สองมือประคองจับฐานเต้าให้เบียดชิดกัน แล้วก้มละเลงปลายลิ้นลงหาความหวานเร้าใจกับสองเต้าที่โดดเด้งเต็มกำมือ มือที่เคล้นคลึงขยับสองถันเบียดชิดกัน แมคเวลก้มลงคลุกใบหน้าอย่างสำราญ

เขาไม่เอะใจสักนิดว่าทำไมเธอถึงไม่เอ่ยปากห้าม หรือร้องเถียงเหมือนทุกครั้ง ที่เธอก็วีนเหวี่ยงกับเขา ตอนที่เขาเทรน หรือจัดตารางฝ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ