บทที่ 20 ผิดหวังมาก

“อะแฮ่ม...” เสียงกระแอม มาพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมของผู้ชายหอมกรุ่นไปทั้งห้อง แก้มขยับนั่งตัวตรง

“เดี๋ยวผมทำอะไรให้กินนะ” เขาบอกเธอ ก้าวเดินไปยังหลังเคาน์เตอร์ที่เป็นครัวขนาดไม่ใหญ่มาก เพราะเป็นบ้านของผู้ชายโสดบนคอนโดกลางใจเมืองกรุง

เธอหันไปมองเห็นเขาทำครัวแบบเงอะ ๆ งะ ๆ ตัวก็ใหญ่เทอะทะเต็มครัว สักพักเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ