บทที่ 12 จูปีเตอร์

.

.

.

ดไวท์น้อยใช้เวลาทั้งวันไปกับการนั่งเฝ้าฝูงวัวที่กำลังเคี้ยวหญ้าและอาบน้ำให้พวกมัน จวบจนกระทั่งจบวันก็พาไล่ต้อนกลับเข้าคอกไป ก่อนจะเดินกลับบ้านของตน เด็กหนุ่มเดินตัดผ่านกลางหมู่บ้าน สายตาสอดส่ายระแวดระวังภัยให้ตนเอง ด้วยเกรงว่าเวลานี้พวกภูตผีมักจะปรากฏตัวให้เห็นบ้างประปราย

ตุ้บ!

“ขอประทานโทษข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ