บทที่ 22 ขอบคุณที่กลับมา

.

.

.

ร่างทั้งสองก่ายกอดกันไปมา ทุกการกระทำเต็มไปด้วยความอ่อนหวานนิ่มนวล ทะนุถนอมสุดหัวใจ สองแขนโอบกอดรัดตรึงไปทุกสัดส่วน ร่างกายพากันขยับโยกย้ายด้วยจังหวะที่เชื่องช้าอ่อนหวานเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักสุดหัวใจ ดไวท์ได้เห็นแม้กระทั่งท่าทีที่เซเธอร์แสดงต่อทไวท์ที่คล้ายกับตนเองไม่มีผิดเพี้ยน ทั้งการกล่อมน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ