บทที่ 30 ซิลเวอร์ใช้หนี้.... NC นิดๆ

.

.

.

“งื้อ!”

“ดไวท์...”

“งื้อ!” ตอนนี้เซเธอร์กำลังอ่อนอกอ่อนใจกับน้องน้อยที่นอนขดตัวเป็นก้อนกลม ไม่ยอมขยับไปไหน

ว่ากันตามจริงแล้วดไวท์จะต้องไปอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้าแล้วเพื่อไปทำงานที่ร้านขายเครื่องดนตรี หากแต่เพราะน้องน้อยเจ็บปวดเกินกว่าจะลุกไปไหนได้ เซเธอร์จึงสั่งให้ซิลเวอร์แปลงกายแล้วไปทำหน้าที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ