บทที่ 59 คนๆ นั้นก็คือเธอ

.

.

.

“คุณเซเธอร์ครับ” ไวท์มอลต์ร้องเรียกเซเธอร์เอาไว้ในขณะที่เจ้าบ้านกำลังเดินก้าวเท้าลงไปทางห้องครัว เซเธอร์หันมามองเล็กน้อยพร้อมกับการยกยิ้ม แล้วรับเอาเสื้อสูทของตัวเองมาไว้ในอ้อมแขน จนตอนนี้มีเสื้อสูทถึง 2 ตัวพาดอยู่ที่แขนของตัวเอง เซเธอร์หมุนตัวเล็กน้อยแล้วก้าวเท้าเข้าไปหาคนที่ร้องเรียกตัวเองไว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ