บทที่ 62 หวาดกลัว

.

.

.

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

ตอนนี้เด็กน้อยตัวจ้อยกำลังหัวใจเต้นเร็วระรัว พร้อมกับใบหน้าที่เห่อร้อนราวกับลาวาแผดเผา นิ้วมือขยับไปบนคีย์บอร์ด ปลายเท้าเหยียบดัมเปอร์ไปพลาง ก้มหน้าลงมองตัวโน๊ตตรงหน้า พยายามไม่สนใจลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดต้นคอและแผ่นหลังที่แนบชิดกับอกของใครอีกคนที่ซ้อนอยู่ทางด้านหลัง

ตอน...