บทที่ 12 ตอนที่ 12

นับจากวินาทีนี้ลลิดาไม่ต้องใช้จินตนาการ วัดขนาดท่อนเนื้อใหญ่ ได้ปรากฏโฉมอยู่ใกล้สายตา จนเกือบชิดปากนุ่ม จังหวะการหายใจตอนนี้กระเส่ายิ่งการเป็นหอบ เมื่อไส้กรอกฝรั่งขนาดมหึมาลอยเต็มสองตา

“ไหนว่าคุณจะสัมผัสผม เอาสิเชิญเลย ผมพร้อมแล้วนะ” คนตัวใหญ่ของกลางใหญ่ ท้าทายเชิญชวน ซ้ำยังนำเสนอสินค้ายื่นไส้กรอก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ