บทที่ 14 ตอนที่ 14

“อะไรคะคุณสมิธ” เหนื่อยจนแทบจะค้นหาเสียงตัวเองไม่เจอ คอแหบแห้งจากการอมของใหญ่คับปาก แล้วยังนี่อะไรอีกละ เงยหน้ามองตาคมดุกร้าว ที่แฝงอะไรบางอย่าง สายตาอย่างนี้ ไม่ต่างกับตอนเวลาที่เขาต้องการเธอไม่มีผิด

“ผมยังไม่อิ่ม” เขาเอ่ยปากสายตาจดจ้อง มองใบหน้าเนียนแดงซ่านไม่วางตา

“เดี๋ยวนะ หมาย...” ความตกใจส่ง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ