บทที่ 48 หายใจไม่ออก

พอเขาคลายอ้อมแขน เธอก็ลุกขึ้นนั่งทันที ยกมือขึ้นจับแก้มที่แดงจนออกร้อน

ปลื้มกลับคว้าร่างของอริสาให้นอนลงไปอย่างเดิม ก่อนจะกอดรัดร่างของเธอเอาไว้ หญิงสาวทำหน้าเหวอ ตาโตมองหน้าของปลื้มที่ห่างไม่ถึงคืบ

“ทำไมต้องโกหกในเรื่องที่ไม่จริง แล้วมีเรื่องจริงอะไรอยู่ในใจทำไมไม่พูด” เขามองสบตา

“โกหกเรื่องอะไร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ