บทที่ 85 หน้าเหม็น

คุณศิริพักตร์ลุกขึ้นเผชิญหน้ากับว่าที่ลูกสะใภ้ตรง ๆ มองเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า

“ว่ายังไงหนูอลิส” นางคาดคั้น

เสียงทุกคนเหมือนทำลายโสตประสาทของเธอ อลิเชียยกมือขึ้นปิดหู หน้าซีดราวกับกระดาษ

“ไม่ ไม่ แล้วทำไม แล้วทำไม” เธอพร่ำพูดพึมพำ

เอมมาลินโผล่พรวดเข้าประตูมาอย่างวิสาสะ

“ขอโทษนะคะทุกคนที่เอมเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ