บทที่ 93 ลาก่อน

เขมราชเอ่ยบอกข้อความที่อัดแน่นอยู่ในใจ เขาหนีเหมือนหมาจนตรอกไม่มีที่ที่จะให้เขาไปแล้ว

“พี่เข้ม”

“เออ... ใช่ กูเอง มึงยังจำกูได้อีกหรือ” น้ำเสียงที่ตอบแสนเย็นชา

“แล้วพี่จะมาที่นี่ทำไม ทำไมพี่ไม่หนีไปให้ไกล ไหนบอกว่าจะข้ามเขมร แล้วทำไมพี่ต้องมาอยู่ตรงนี้ จะมาทำไม”

ปากก็ถาม มือก็พยายามแกะมือของเขมร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ