บทที่ 22 อยากเห็นกับตา

เอื้องดาวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกวัน…อีกหนึ่งวันที่บ้านหลังใหญ่เงียบสงบ เพราะผู้ชายที่เป็นสามีของเธอนั้นไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว

เอื้องดาวตื่นแต่เช้า เตรียมยาสมุนไพรให้เยาวภา หลังจากที่ส่งธีรชลกลับไปแล้ว เยาวภานั่งอยู่บนเก้าอี้หวายตัวเดิม ห่มผ้าไหมบางๆ บนตัก สายตาทอดมองสวนดอกไม้เงียบ ๆ

“เช้านี้ย่ารู้สึกเป็นยั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ