บทที่ 33 ตอนที่ 33

ตลอดบ่าย ล่วงเลยไปจนถึงค่ำของวันเดียวกันนั้นซูซานเอาแต่เก็บตัวร้องไห้อยู่ในห้อง ไม่ยอมแตะข้าวปลาอาหาร ทำเอาคนทั้งบ้านพากันเป็นห่วง

“บางทีผมควรจะคุยกับซูซาน”

ในท่ามกลางบรรยากาศของวงสนทนาเล็กๆ เจมส์เอ่ยออกมาขณะนั่งล้อมวงอยู่ที่โต๊ะอาหาร แมรี่รู้ว่าเขาคงรู้สึกผิดไม่น้อย ที่เป็นคนลงมือยิงเจ้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ