บทที่ 27 ความเข้าใจที่เพิ่มขึ้น

ลุงสมชายมองไปที่คนทั้งสอง ทำท่าจะคุกเข่าลงเพื่อขอบคุณ

เขมจิรารีบดึงเขาขึ้นมา: "คุณลุงจะทำอะไรคะ แค่การช่วยเหลือเล็กน้อย ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้หรอกค่ะ"

ชายชราเช็ดน้ำตา: "บุญคุณช่วยชีวิตยิ่งใหญ่กว่าฟ้าดิน ผมคนแก่มีลูกชายคนเดียวคนนี้จริงๆ ขอบคุณพวกคุณจริงๆ"

เป็นความจริงอย่างนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะเขมจิรามองเห...