อาบน้ำด้วยกัน

“นิโคไล” ผมเอ่ยชื่อเขา เสียงทุ้มต่ำกว่าปกติแต่ยังคงแหบพร่า

เขาสะดุ้งเล็กน้อย ขนตากระพือไหว แล้วดวงตาคู่เดิมที่คุ้นเคยก็เปิดขึ้น ฉายแววงุนงงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะจับจ้องมาที่ผม

“อเลสซานโดร?” เขาพึมพำ เสียงแหบแห้งและเลื่อนลอย

ผมถอนหายใจช้าๆ เมื่อเขาไม่ได้พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉันนึกว่าเกิดเรื่องอะไรขึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ