บทที่ 545 เด็กยากจน

แคทเธอรีนนั่งเอนหลังในเก้าอี้แขกพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนใบหน้า "คุณนางมิทเชลล์ ทำไมถึงดูเครียดจังล่ะ? ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ"

อลิซเห็นแคทเธอรีนดูสบายๆ แบบนั้นก็ยิ่งโมโหมากขึ้น คำพูดแทงใจเมื่อกี้ไม่ทำให้แคทเธอรีนสะทกสะท้านเลยสักนิด เธอจึงกัดฟันด้วยความหงุดหงิด "แคทเธอรีน อย่าหลงตัวเองเกินไปนัก! เธอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ