นาดีน 005

ฉันรอคำตอบของเขาอย่างใจจดใจจ่อ แต่เขากลับนิ่งเงียบไปพักใหญ่ สายตาจับจ้องมาที่ฉันราวกับพยายามจะอ่านความคิด

สายตาคมกริบของเขาทำให้ฉันรู้สึกอึดอัด แต่ฉันก็รวบรวมความกล้าถามออกไป “มีอะไรหรือคะ”

เขาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ พลางยิ้มมุมปาก และในที่สุดก็เผยข้อเสนอของเขาออกมา “แต่งงานตามสัญญากับผมสองปี ผมจะช่วยคุณแก้แค้นอย่างที่คุณต้องการ และจัดการเรื่องค่ารักษาพยาบาลของแม่คุณให้” เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

ฉันตกใจมากที่เขารู้เรื่องของฉันเยอะขนาดนี้ แม่ของฉันป่วยมาได้สักพักแล้ว และพ่อก็ไม่เคยแสดงความใส่ใจใดๆ เลย แม้ว่าพ่อจะไม่แยแส แต่แม่ก็ยังคงรักเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข

ฉันพยายามหาเงินด้วยตัวเองมาหลายครั้ง แต่ทุกครั้งก็ล้มเหลว สุขภาพของแม่ยังคงทรุดลงเรื่อยๆ และฉันก็รู้สึกสิ้นหนทาง

“คุณรู้เรื่องของฉันมากขนาดนี้ได้ยังไง เราไม่เคยเจอกันมาก่อนเลยนะคะ” ฉันโพล่งถามออกไป อดเก็บความสงสัยไว้ไม่ไหว

“ผมมีความสุขที่ได้รู้เรื่องราวของคนที่ทำให้ผมสนใจ” เขาตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย “แล้วคุณว่ายังไงล่ะ”

ฉันชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียของข้อเสนอของเขา การแต่งงานตามสัญญาสองปี ความช่วยเหลือเรื่องค่ารักษาพยาบาลของแม่ และโอกาสที่จะได้แก้แค้น ดูเหมือนว่าฉันไม่มีอะไรจะเสีย

แต่ฉันต้องเข้าใจแรงจูงใจของเขาก่อน “แล้วคุณจะได้อะไรจากเรื่องทั้งหมดนี้คะ” ฉันถามเพื่อความชัดเจนก่อนตัดสินใจ

“ผมต้องการทายาทจากคุณ” เขาพูดอย่างตรงไปตรงมา ทำเอาฉันตั้งตัวไม่ติด

“ทายาทหรือคะ” ฉันทวนคำด้วยความตกใจที่เขาพูดเรื่องนี้ออกมาได้อย่างง่ายดาย

“ใช่ ทายาท มันมากเกินไปหรือไง” เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจ

ฉันถึงกับสับสน ความคิดในหัวตีกันวุ่นวาย ข้อเสนอเรื่องการจัดการค่ารักษาพยาบาลของแม่และการแก้แค้นเจคกับนาตาลีนั้นช่างยั่วยวนใจ แต่ต้องแลกมาด้วยอะไรล่ะ ฉันจะยอมมีลูกกับคนที่ไม่รักได้จริงๆ หรือ

ความคิดที่จะมีลูกกับคนที่ไม่รู้สึกอะไรด้วยเลยดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ แต่ความทรงจำถึงค่ำคืนอันเร่าร้อนของเราก็พรั่งพรูเข้ามาในหัว จนแก้มของฉันร้อนผ่าวขึ้นมา วิธีที่เขาใส่ใจร่างกายของฉัน เพียงแค่สัมผัสของเขาก็ทำให้จุดซ่อนเร้นของฉันเต้นตุบและชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน ริมฝีปากของเขาที่คลอเคลียอยู่บนยอดถัน

อย่างน้อยที่สุด มันก็เป็นประสบการณ์ที่ยากจะลืมเลือน เป็นประสบการณ์ที่จะอยู่กับฉันตลอดไป เขามองฉันอย่างรู้ทันราวกับอ่านความคิดของฉันออก

“ผมเชื่อว่าเราจะทำให้ข้อตกลงนี้เป็นไปด้วยดีได้” เขาพูดพร้อมรอยยิ้มที่ทำเอาฉันแทบหยุดหายใจ ดึงฉันออกจากภวังค์แห่งตัณหา

เขารู้ว่าเขามีอิทธิพลต่อฉัน และรอยยิ้มมุมปากของเขาก็บ่งบอกอย่างชัดเจน ความตึงเครียดระหว่างเราเพิ่มสูงขึ้นจนแทบทนไม่ไหว

ฉันอยากมีลูกมาตลอด แต่ไม่ใช่กับคนแปลกหน้าโดยสิ้นเชิง การกลับไปบ้านพ่อไม่ใช่ทางเลือก และฉันก็ทนเห็นนาตาลีกับเจคอยู่ด้วยกันไม่ได้

“ฉันตกลง” ฉันโพล่งออกไป

รอยยิ้มมุมปากของเขาขยายกว้างขึ้นเป็นรอยยิ้มพึงพอใจ ความตึงเครียดในห้องลดลงเล็กน้อย พร้อมกับความคาดหวังที่ก่อตัวขึ้น

“ยอดเยี่ยม คุณจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจครั้งนี้ นาดีน” เขาพูดด้วยน้ำเสียงของผู้ชนะ

“หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะคะ” ฉันตอบ พยายามทำเสียงให้มั่นใจแม้ว่าเสียงจะสั่นเล็กน้อย

เขาตบมือสองครั้ง และมีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับแฟ้มเอกสาร

ฉันสับสน เขารู้ได้ยังไงว่าฉันจะตกลง ดูเหมือนว่าเขาร่างสัญญาไว้เรียบร้อยแล้ว ก็นะ เขาเป็นมหาเศรษฐีนี่นา คงคุ้นเคยกับการปิดดีลต่างๆ และครั้งนี้ก็คงไม่ต่างกัน

เขายื่นแฟ้มให้ฉัน ฉันรับมันมาด้วยมือที่สั่นเทาและค่อยๆ เปิดอ่านสัญญา

ข้อกำหนดในสัญญานั้นชัดเจน ทั้งระยะเวลาของการแต่งงาน ข้อตกลงทางการเงิน และความคาดหวังจากทั้งสองฝ่าย

มีสัญญาระบุว่าจะให้เงินหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์หากทุกอย่างเป็นไปตามแผน

ผู้ชายคนนี้รวยขนาดไหนกัน ฉันเหลือบมองเขาอย่างประเมิน การแต่งกายของเขาบ่งบอกถึงความมั่งคั่ง จนฉันรู้สึกทึ่ง มันดีเกินกว่าจะเป็นจริง

เขาพยักหน้าราวกับอ่านใจฉันออก ฉันไม่มีอะไรจะเสีย หลังจากสองปี ฉันก็จะเป็นอิสระ และแม่ก็จะได้รับการรักษาที่ดีที่สุด

ฉันหมดศรัทธาในความรักไปแล้ว โดยเฉพาะหลังจากเรื่องของเจค ฉันต้องเอาคืนนาตาลีให้ได้ และตอนนี้ฉันก็ได้ผู้ชายที่รวยกว่าเจคมาอยู่ในมือ แม้ว่าจะเป็นแค่ชั่วคราวก็ตาม

สายตาคมกริบของเขายังคงจับจ้องมาที่ฉันอย่างเงียบงันขณะที่ฉันกำลังครุ่นคิดถึงการตัดสินใจที่เพิ่งทำลงไป

แล้วเขาก็ทำลายความเงียบ “ขอชี้แจงให้ชัดเจนนะ จะไม่มีการตกหลุมรักกันเกิดขึ้น เราจะแสดงเป็นคู่รักที่รักกันต่อหน้าสาธารณชนเท่านั้น และจะนอนห้องเดียวกันเพื่อให้ดูน่าเชื่อถือ แต่จะไม่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง ห้ามแตะเนื้อต้องตัวกัน”

เขาพูดต่อ “เราจะมีเซ็กซ์กันเดือนละครั้ง เพื่อผลิตทายาทเท่านั้น คุณจะไม่เข้ามายุ่งเรื่องธุรกิจของผม และผมก็จะไม่ยุ่งเรื่องของคุณ คุณจะเป็นภรรยาของผมในทุกแง่มุม และคุณจะไปยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนอื่นไม่ได้” เขาพูดจบ ความหยิ่งยโสแฝงอยู่ในทุกถ้อยคำของเขา

ฉันมองเขาพูด ความเย่อหยิ่งของเขาช่างเด่นชัด ฉันไม่ได้สนใจที่จะตกหลุมรักใครอยู่แล้ว โดยเฉพาะคนหลงตัวเองแบบเขา

ฉันรับมือกับการเสแสร้งเป็นคู่รักได้ ส่วนเรื่องความสัมพันธ์ลึกซึ้งเดือนละครั้ง ฉันก็อยู่กับมันได้ แค่เพื่อสนองความปรารถนาของตัวเองโดยไม่มีพันธะทางใจ

“ฉันต้องเซ็นตรงไหนคะ” ฉันถาม โดยรู้ดีว่าไม่มีอะไรจะเสีย

“ตรงนี้” เขาพูดพลางชี้ไปที่จุดนั้นและยื่นปากกาให้

ดังนั้น ฉันจึงรับปากกามาและเซ็นชื่อโดยไม่ลังเล นี่มันยังไม่ใช่จุดจบ เพราะฉันหารู้ไม่ว่าการตัดสินใจครั้งนี้จะย้อนกลับมาหลอกหลอนฉันในอนาคต