บท 1698

เธอกอดแน่นมาก จนฉันรู้สึกหายใจไม่ออกชั่วขณะ จึงต้องใช้มือข้างหนึ่งถือขวด อีกข้างถือฝา แล้วลูบหลังเธอเบาๆ ปลอบใจว่า "ไม่เป็นไรแล้ว ไม่เป็นไรแล้ว..."

"อืม"

หลังจากผ่านไปนาน หยูเฉิงเหยาจึงปล่อยมือ ปัดเส้นผมที่ยุ่งเหยิงที่ขมับ แล้วเดินไปหาลี่ซิน

ฉันคาดเดาได้ว่าเธอจะทำอะไร จึงไม่ได้ขัดขวาง

เห็นหยูเฉิ...