บทที่ 11 EP.11จบงานหรือยัง?
@มหาวิทยาลัยแอล
"ซินเสร็จเพราะเซ็กส์โฟน!!"
"เบา ๆ สิ" ซีรีนรีบยื่นมือไปปิดปากอิงฟ้าทันทีที่อีกคนเผลอตะโกนลั่นห้องเรียน โชคยังดีที่ไม่มีใครให้ความสนใจเด็กหลังห้องอย่างพวกเธอสองคนมากนัก
"นี่มันเรื่องจริงใช่ไหม?" อิงฟ้ารีบปัดมือออกและถามต่อด้วยน้ำเสียงที่เบาลง ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลยว่าเพื่อนที่อุตส่าห์เสียเงินห้าล้านซื้อโฮสต์มาทั้งที แต่กลับจะต้องมาใช้วิธีนี้แทน
ซีรีนพยักหน้างึก ๆ แค่นึกถึงน้ำเสียงกับคำพูดหยาบโลนของคีตะเมื่อคืน ใบหน้าสวยก็พลันเห่อแดง รู้สึกถึงสภาวะจิตใจที่เริ่มหวิว ๆ ขึ้นมาอีกครั้ง
"ความจริงแล้ว ซินไม่ควรให้คอนแทคส่วนตัวกับโฮสต์เลย อิงเกรงว่าความสัมพันธ์มันจะเลยเถิดไปไกลเกินกว่าที่ควรจะเป็น" น้ำอิงพูดออกมาด้วยความหวังดี โดยเฉพาะคนที่ทำงานแบบนี้แน่นอนว่าเสน่ห์ของพวกเขาสามารถมัดใจสาว ๆ ได้อย่างแน่นอน แล้วนับประสาอะไรกับซีรีนผู้ไร้ซึ่งประสบการณ์
"ไม่มีอะไรหรอก ใครมันจะไปเอาเด็กโฮสต์มาเป็นแฟนจริง ๆ ล่ะ" ซีรีนตอบอย่างไม่คิดอะไรไปเกินกว่าสถานะลูกค้า ต่อให้คีตะจะตรงสเปคเธอแค่ไหนก็ตาม
"ช่างเถอะ แล้วแบบนี้เรียกว่าจบงานหรือยัง?" อิงฟ้าถามต่อ เพราะถ้าเป็นแบบนั้นคงจะน่าเสียดายมากที่คว้าตัวท็อปของคิงส์ออฟโรมมาได้ แต่กลับยังไม่ได้แม้แต่ลิ้มลองเลยสักนิด
"ไม่รู้เหมือนกัน ตอนนี้สมองเราว่างเปล่ามาก" ซีรีนผู้ไม่ประสีประสาทำหน้านิ่ง นอกจากเสียงครางกระเส่าของคีตะที่ดังก้องอยู่ในหัวแล้ว ในสมองของเธอก็ว่างเปล่าจนคิดอย่างอื่นไม่ออก
"ไม่ได้นะ! ห้าล้านเลยนะซิน อย่างน้อย ๆ ซินต้องได้อะไรมากกว่านี้สิ" อิงฟ้าเค้นเสียงอย่างนึกเสียดาย
"อ้าว แล้วจะให้ทำยังไง ก็มันเสร็จไปแล้วอ่ะ"
"โอ๊ย~" อิงฟ้าแทบอยากจะกระโดนตึกคณะลงไปให้จบ ๆ ภายนอกของเพื่อนที่ดูร้อนแรงกลับสวนทางกันกับภายในที่ยังคงต่ำกว่าเกณฑ์ของคนอายุสิบเก้าลิบลับ
แต่ยังไม่ทันที่สองสาวจะคิดหาคำตอบให้เรื่องนี้ได้สำเร็จ อาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้องเพื่อทำการสอนตามปกติ ทำให้ทั้งคู่ต้องเก็บความสงสัยเอาไว้ภายในใจต่อไป
เวลา 16:00 น.
หลังจากที่จบวิชาสุดท้ายของวันนี้ สองสาวก็เดินออกมาจากตึกคณะพร้อมกัน และตรงมาที่ลานจอดรถอย่างเช่นทุกครั้ง
อิงฟ้าโบกมือลาเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว ก่อนจะขึ้นไปบนรถลีมุนซีสีดำเงาคันประจำที่ทางบ้านส่งมารับ ส่วนซีรีนหลังจากร่ำลาอีกคนแล้วเธอก็ตรงมายังรถสปอร์ตสีแดงเพลิงราคาหลายสิบล้านคันโปรดของตนเองเช่นกัน
แต่ในขณะที่กำลังจะขับกลับคอนโดของตนเอง เสียงแจ้งเตือนจากแอพลิเคชั่นหนึ่งก็ดังขึ้น นิ้วเรียวเล็กรีบกดเข้าไปดู ริมฝีปากที่เคลือบด้วยลิปสติกสีน้ำตาลอมส้มคลี่ยิ้มบาง ๆ
(ออกมาเจอกันหน่อยไหมครับ?)
