บทที่ 4 EP.4 พรากผู้เยาว์
ตอนแรกก็ดูเหมือนจะตกใจกับอายุของสาวสวยตรงหน้า แต่เพราะเหยื่อมันยั่ว แถมตรงสเปคทุกอย่าง จากนี้ไปคีตะคงต้องฝากความหวังไว้ที่ทนายจริง ๆ แล้วล่ะ
"ถ้าน้องซินโอเค พี่เองก็ไม่ติดอะไรนะครับ" คีตะขยับตัวเข้าไปประชิดคนตัวเล็ก ทำเอาสาวน้อยผู้ไร้ประสบการณ์ก้าวถอยหลังจนแผ่นหลังติดผนัง
"ดีค่ะ ใจถึงแบบนี้ซินชอบ" ท้ายทายออกไปเพื่อกลบเกลื่อนความกลัวในใจ ซีรีนยกแขนสองข้างคล้องลำคอชายหนุ่มเอาไว้ เขย่งเท้าขึ้นไปคลอเคลียซอกคอที่ส่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากกายของอีกคน
"พี่คีตะไม่กลัวว่าจะพรากผู้เยาว์เหรอคะ?" เสียงเล็กถามขึ้น ซีรีนผละใบหน้าออกจากชายหนุ่มหลังจากเช็คดูแล้วว่าเป็นของดีเกรดพรีเมี่ยมสมกับที่เป็นตัวท็อปของที่นี่จริง ๆ
เธอเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับเรื่องรสนิยมของผู้ชายที่จะต้องใกล้ชิด แม้แต่เพื่อนชายยังต้องเทสดีให้สมกับที่เดินใกล้แล้วจะไม่อายใคร ที่สำคัญเรื่องความสะอาดต้องมากก่อน หากจะเสียความบริสุทธิ์ให้ใครสักคนเธอก็ต้องมั่นใจว่าจะได้ของดีและปลอดภัย
"ไม่กลัวครับ เพราะผู้เยาว์เต็มใจ"
"แล้วถ้าเกิดผู้เยาว์เปลี่ยนใจล่ะคะ นักโทษคีตะจะทำยังไงต่อ?"
"พี่ก็จะทำทุกอย่าง ทำจนกว่าน้องซินจะขอร้องว่า พี่คีตะขา ช่วยทำต่อหน่อยค่ะ"
"หึ~ เก่งจังเลยนะคะ บอกควาจริงก็ได้ค่ะว่าซินอายุสิบเก้าแล้ว ว้าย! พี่คีตะ~" ซีรีนร้องอุทานตกใจเมื่อคีตะใช้สองมือยกคนตัวเล็กลอยหวือขึ้นกลางอากาศ ก่อนจะวางเธอลงที่เคาน์เตอร์บาร์หน้ากระจก เขาแทรกตัวเข้ามาอยู่กลางหว่างขาของหญิงสาวทำเอาเดรสตัวสั้นเลิกขึ้นสูงจนเห็นจีสติงลายลูกไม้สีขาวโผล่ออกมาสู่สายตา
"แกล้งเด็กขี้โกหกกลับคืนครับ" ซีรีนยกยิ้มเมื่อคีตะที่กำลังคุยกับเธอแต่กลับก้มมองหว่างขาของเธอแทน ลูกกระเดือกชายหนุ่มเคลื่อนไหวยามเผลอกลืนน้ำลายลงคอฮึกใหญ่
สองมือเรียวใหญ่ลูบไล้อยู่ที่เอวคอดกิ้ว ก่อนจะเลื่อนมาสัมผัสที่กลางหว่างขา มือข้างถนัดลากไล้เข้าไปช้า ๆ แต่กลับทำเอาคนสวยถึงกับกัดปากร้องซี๊ด
"อ่าส์ ใจเย็นสิคะพี่คีตะ" ซีรีนรู้สึกร้อนวูบวาบในกาย ในขณะที่ริมฝีปากของชายหนุ่มเริ่มลากไล้เรียวลิ้นลงไปที่ซอกคอของเธอแผ่วเบา คนตัวเล็กเอียงหน้าหลบแต่สายตากลับไปสะดุดอยู่ที่กระจกบานใหญ่ด้านข้าง
ซีรีนเริ่มหวาดหวั่น ความรู้สึกนั้นในอดีตเริ่มกลับเข้ามาสร้างรอยร้าวในใจให้กับเธออีกครั้ง สองมือผลักคนตัวสูงออกห่างตัวอัตโนมัติ
"ออกไป!!"
