บทที่ 120 120

เที่ยงของวันต่อมากานติกาและดรัณภพเดินทางกลับถึงประเทศไทยเป็นที่เรียบร้อย เรื่องราวของเขาและเธอที่เกาะฮ่องกงเหมือนกับความฝันเลือนรางราวกับไม่เคยเกิดขึ้น ยามที่ต้องแยกจากกานติการู้สึกหนาวในใจอย่างบอกไม่ถูก ดรัณภพรับรู้ถึงความรู้สึกเธอ เขาดึงเธอเข้ามากอด

“ผมไปส่งที่คอนโดนะครับ”

“ขอบคุณค่ะ”

ยืดระยะเว...