บทที่ 32 ข้าจะทวงความเป็นธรรมให้เจ้า1/2

“ช่างเจ้าเถอะ ข้าถือว่าเจ้าค้างของรางวัลข้าอยู่แล้วกัน”

เยว่ลี่อิงมองหน้าชายหน้าหนาที่นั่งอยู่ตรงข้าม ก่อนจะส่ายหัวเบาๆ ด้วยความเบื่อหน่าย ถึงอย่างไรนางคงไม่มีวันชนะเขา

“ได้เพคะ งั้นคืนถุงหอมให้หม่อมฉันมาเถอะเพคะ พระองค์จะได้กลับไปจัดการกองฎีกาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทรงอักษรให้หมดเสียที”

“ข้าไม่รีบ หลา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ