บทที่ 111

โนอาห์

ผมนึกว่าเรากำลังจะไปโรงแรม นั่นคือแผนที่วางไว้...หรืออย่างน้อยก็เป็นแผนที่ผมคิดเองเออเองอยู่ในหัว แต่พอรถเลี้ยวเข้าถนนส่วนตัวของบ้านเอเดนแทนที่จะเป็นย่านดาวน์ทาวน์ของฮิวสตัน หัวใจผมก็เต้นรัวเป็นบ้า

“เรามาทำอะไรที่นี่ครับ” ผมถาม แต่สิ่งที่ได้กลับมามีเพียงรอยยิ้มเยาะที่อ่านไม่ออกของเขา

พ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ