บทที่ 115

โนอาห์

ทันทีที่เรากลับมาถึงบ้าน ในท้องผมก็ปั่นป่วนไปหมด ภาพเก่าๆ ที่เลวร้าย ทั้งเสียงกระแทกประตูทุกบาน รอยฟกช้ำทุกรอย เสียงกรีดร้องทุกเสียง ค่อยๆ คืบคลานกลับมาพร้อมกัน ผมรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นเด็กอายุสิบสองอีกครั้ง ตัวเล็กเกินไป ขี้ขลาดเกินไป และเตรียมใจรอรับหมัดต่อไปอยู่แล้ว ผมต้องการเวลาสักคร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ