บทที่ 120

โนอาห์

คืนนั้น ตอนที่เอเดนมารับผมจากโรงพยาบาล ในหัวผมหมุนไปหมด คำพูดของเอมิลี่ยังคงไม่ไปจากใจผม ได้โปรด โนอาห์ พาฉันไปด้วย ผมยังรู้สึกได้ถึงมือของเธอที่ขยุ้มเสื้อผม ได้ยินเสียงที่แหบพร่าขณะอ้อนวอน ผมรู้ว่าต้องคุยกับเอเดน ถ้ามันมีโอกาสจริงๆ ที่ผมจะประสบความสำเร็จ—สำเร็จพอที่จะมีความหมาย พอที่จ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ