บทที่ 140

เอเดน

ตอนที่ผมกลับถึงบ้านหลังจากไปคลับ ผมบอกไม่ถูกว่าอารมณ์ไหนครอบงำผมอยู่กันแน่—ความโกรธ ความเสียใจ ความโหยหา หรือความละอายใจ ทั้งหมดให้ความรู้สึกเหมือนกันไปหมดแล้ว เส้นเลือดของผมสั่นสะท้านไปกับมัน ราวกับถูกอัดแน่นไปด้วยคลื่นแทรกแทนที่จะเป็นเลือด

ผมไปที่นั่นเพื่อที่จะลืม แต่ทั้งหมดที่ผมทำลงไป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ