บทที่ 174

โนอาห์

แสงไฟในสนามกีฬาสว่างจ้าจนแสบตา—ร้อนแรงดั่งเหล็กขาวที่สาดสะท้อนจากหมวกกันน็อกและราวเหล็ก วาดทุกสิ่งทุกอย่างให้มีขอบคมชัดจนดูไม่สมจริง แสงแฟลชจากกล้องวูบวาบทุกไม่กี่วินาที เป็นดวงอาทิตย์น้อยๆ นับพันดวงที่ระเบิดขึ้นในหางตาของผม แนวรับของเราเพิ่งหยุดทีมบุกของอีกฝ่ายไว้ที่เส้นสี่สิบหลา และฝูงช...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ