บทที่ 1205

เห็นสีหน้าลู่ยุ๋นหลัวเป็นกังวลใจ หัวใจของลั่วหงเหยียนก็อบอุ่นขึ้นเล็กน้อย

เดิมทีคิดว่าหลังจากผ่านไปหลายปี แม่หญิงลู่คงจะลืมนางไปแล้ว ไม่คาดคิดว่านางจะยังคงจำได้อยู่

“แม่หญิงลู่ ที่นี่ไม่เหมาะจะพูดคุย พวกเราไปที่อื่นกันเถอะ”

ลู่ยุ๋นหลัวมองผู้คนที่เดินผ่านไปมาและพยักหน้า ไม่นานก็พาหงลั่วหงเหยียนมายังส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ