บทที่ 48 การแข่งขันกับชีวิต

โอลิเวียพุ่งพรวดขึ้นมาจากพื้นราวกับว่าถูกฝังทั้งเป็น ดินเปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้าและปาก ไอโขลกไม่หยุด

เฮนรี่แค่นยิ้ม “บอกแล้วไม่เชื่อ ทำไมไม่เก็บเชือกไว้ล่ะ ไม่เคยฟังกันเลยนะ”

โอลิเวียส่ายหน้า พยายามเอาดินออกจากหูเพื่อจะได้ได้ยินสิ่งที่เขาพูด

“ก็เชือกมันมีแค่เส้นเดียวนี่ เฮนรี่ ฉันต้องให้คนที่ต้องก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ