บทที่ 12 EP 04 เด็กของผม [1]

ก๊อกๆ ๆ

ผมเก็บโทรศัพท์มือถือลงกระเป๋ากางเกงแล้วยกมือขึ้นเคาะประตูตามมารยาท ก่อนจะค่อยๆ เปิดแล้วเดินเข้าไป

ทันทีที่ได้เห็นใบหน้าบวมช้ำของคนที่นอนให้น้ำเกลืออยู่บนเตียงผมก็ส่งยิ้มเย็นให้เขานิดหน่อย เอากระเช้าผลไม้ไปวางไว้ที่โต๊ะด้านข้างหัวเตียง ก่อนจะทักทายคนเจ็บที่ยังคงนอนมองผมด้วยสายตาประหลาดใจ

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ