บทที่ 76 EP 25 หน้าที่สุดท้าย [2]

“เล...โก้”

ผมคงยืนจ้องเธอนานไปหน่อยจนเธอรู้ตัว ทันทีที่เราสบตากัน ผมก็มั่นใจได้ทันทีว่าดวงตาหวานๆ ของผมกับแพขนตายาวๆ นี่ผมได้มาจากใคร

“นี่ลูกจริงๆ ใช่มั้ย ใช่เลโก้ลูกแม่จริงๆ รึเปล่า หรือว่าแม่กำลังฝันไป”

ผู้หญิงในชุดคนไข้ของทางโรงพยาบาลร้องเรียกหาผม เธอลืมตาขึ้นมามองผมด้วยสองตาสั่นๆ ในนั้นมี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ