บทที่ 102 102

“ที่จริงคินไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อนไวน์ก็ได้นะ แค่นี้ก็ขอบคุณคินมากๆ แล้ว ไวน์เฝ้าหมออิฐคนเดียวได้” หญิงสาวเอ่ยปากด้วยความเกรงใจ ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มคิดอย่างไร แต่เธอก็ไม่สามารถบังคับหัวใจตนเองที่มีอัคคีอยู่เต็มหัวใจได้เช่นกัน

“ไวน์ยังลืมหมออิฐไม่ได้ใช่ไหม” อคินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด แม้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ