บทที่ 17 บทที่ 16 ออดอ้อน

บทที่ 16 ออดอ้อน

ขุนเขากระตุกยิ้มมุมปากแล้วเดินผ่านหน้าเพียงเธอไป "เดี๋ยวค่ะ!" เสียงห้วนจัดฉุดรั้งเขาไว้ ขุนเขาเอี้ยวหน้ากลับมามองพลางเลิกคิ้วถาม

"เพียงขอผ้าห่ม หมอนแล้วก็..ขอดูทีวีหน่อย"

"ฉันเพิ่งสั่งให้แม่บ้านมาทำความสะอาดโซฟา นอนไม่ได้"

"แล้วจะให้เพียงนอนที่ไหนคะ นอนพื้นเหรอ?" เด็กสาวก้มมองพื้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ