บทที่ 45 บทที่ 44 ความในใจ

บทที่ 44 ความในใจ

ขุนเขาจับประคองแก่นกายใหญ่สอดเข้าไปในช่องทางรักคับแน่น

"อื้อ~ ทำไมเพียงต้องเป็นฝ่ายแพ้ให้พี่ขุนตลอด..อ๊า~" เพียงเธอเปล่งเสียงครางเบา ๆ เมื่อขุนเขาเริ่มขยับร่างกายเขาเป็นจังหวะเนิบนาบ "พี่ขุน..อื้อ~"

"เพราะเธอเป็นของฉันไง ต่อให้ไม่ได้พ่ายแพ้ให้ฉัน เธอก็เป็นของฉันอยู่ดี เข้าใจแค่นี้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ