บทที่ 60 บทที่ 59 ไม่เหมือนเดิม

บทที่ 59 ไม่เหมือนเดิม

เพียงเธองัวเงียตื่นขึ้นมาก็ต้องตกใจที่เห็นขุนเขานั่งยื่นหน้ามาใกล้ ๆ เธอ คือปลายจมูกแทบจะสัมผัสกันอยู่รอมร่อ

"ขี้เซาจัง" ขุนเขาเกลี่ยพวงแก้มนวลอย่างอ่อนโยนแล้วลุกขึ้นยืน เขายื่นมือไปหาเพียงเธอให้เธอจับเพื่อหยัดกายลุกขึ้น

"พี่ขุนตื่นนานแล้วเหรอคะ"

"ก็ไม่นานเท่าไหร่ แต่ก็พอเห็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ