บทที่ 75 แพ้

"เหมียวเจ็บเพราะความเห็นแก่ตัวของนายมามากพอแล้ว เลิกเห็นแก่ตัวแล้วกลับไปที่ๆนายมาวศิน คำว่าพ่อที่นายต้องการจากปากไอดิน นายไม่คู่ควรกับมันด้วยช้ำ" คำพูดของเหมียวยิ่งทำให้ปวดหัวใจมากกว่าเดิม

"แต่ไอดินเป็นลูกของศินนะเหมียว"

"นายมั่นใจได้ยังไงว่าไอดินเป็นลูกนาย" เหมียวเอ่ยเสียงสั่น พร้อมกอดกระชับไอดินแน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ