บทที่ 107: เหมือนคุณ

ผมฉวยโอกาสตอนที่เขายังทำหน้าตะลึง ผลักเขาถอยหลังแล้วปล่อยมือ มองดูเขาล้มเซไปข้างหลัง

“แล้วจะบอกอะไรให้นะ” ผมพูดต่อเมื่อเห็นว่าโจนาธานยังตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก “ผมจะบอกให้รู้ไว้เลยว่าผมไม่ได้ทำลายอะไรทั้งนั้น เรื่องนี้มันต้องเกิดขึ้นอยู่แล้วไม่ช้าก็เร็ว เพราะคุณมันก็แค่คนหน้าไหว้หลังหลอกที่ไม่ใช่แค่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ