บทที่ 109: มุมมองใหม่

ผมจ้องมองเขา ปล่อยให้ตัวเองซึมซับสิ่งที่เขาเพิ่งพูดออกมา ส่วนหนึ่งในใจผมรู้สึกสงสารเขา เหตุการณ์กับมัทธีอัสคงจะเปลี่ยนเขาไปมากจนทำให้เขากลับมุมมองต่อโลกไปอย่างสิ้นเชิง

แต่ส่วนที่เหลือกลับโกรธตัวเองที่ไปรู้สึกสงสารเขา โกรธเขา เพราะผมสมควรได้รับการปฏิบัติที่ดีกว่าที่เขาเคยทำกับผม

“พ่อต่างหากที่น่าจะ...