บทที่ 215 การจัดส่งสอง

เซบาสเตียน

ผมนั่งหลังงุ้มอยู่ในรถเกียบุโรทั่งที่เหม็นอับกลิ่นบะหมี่ผัดมันเยิ้ม จอดซุ่มอยู่ในเงามืดตรงข้ามทางเข้าด้านหน้าของโรงเรียนมัธยมนิวเซเลม รอให้จอยกับเลียมมาถึง เสียงพูดคุยในเครื่องสื่อสารดังจอแจขณะที่แผนการดำเนินไป พีททำพลาดมหันต์ที่โทรหาบิ๊กไมค์เพื่อสะสางหนี้สินกับเขา คิดว่าจะชิงไหวชิงพริ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ