บทที่ 223 ลาก่อนเลี่ยม

เลียม

ประตูโรงยิมเก่า ๆ แง้มเปิด บานพับขึ้นสนิมกรีดร้องในความเงียบยามค่ำคืน เงาของหญิงสาวคนหนึ่งยืนตระหง่านอยู่ในแสงจันทร์ที่สาดส่องผ่านหน้าต่างประตูโรงยิม เธอสวมชุดสีดำรัดรูปทั้งชุด ทั้งรองเท้าบูต ถุงมือ และผมหางม้าที่แกว่งไกวเหมือนเชือกเส้นหนึ่ง อากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นไม้ชื้น ๆ และเชื้อรา หนักอึ...