รัก

เราออกมาจากห้องทำงานของป๋า สู่ค่ำคืนที่รู้สึกอัดแน่นและรวดเร็วจนเกินไป ทุกทางเดินคลาคล่ำไปด้วยเสียงความวุ่นวายอันเงียบงันของผู้คนที่จู่ๆ ก็มีเป้าหมาย เสียงฝีเท้าที่เดินไปมา บทสนทนาเสียงต่ำที่ห้วนสั้นกลายเป็นคำสั่ง เสียงเก้าอี้ขูดกับพื้นขณะที่ผู้คนลุกขึ้นไปจัดเตรียมอุปกรณ์ มันดึกมากแล้ว โคมไฟในสนามทอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ