สิ่งที่เรากำลังจะสร้าง

ฉันยืนอยู่บนแท่นปราศรัยเก่าที่เขาเคยใช้บัญชาการ รองเท้าบู๊ตของฉันจิกลึกลงไปในเนื้อไม้ที่เคยรองรับรองเท้าของเขา ที่นี่มีกลิ่นเหมือนควันและดินเปียก ๆ และมีกลิ่นใหม่อีกอย่าง...กลิ่นฉุนเหมือนไฟฟ้าสถิตของการตัดสินใจของผู้คน ฉันเหน็บห่อผ้าใบไว้ใต้แขนราวกับว่ามันเป็นรางวัลประหลาดที่หนักอึ้ง มันอาจดูไม่สวยง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ